Αρχαία νομίσματα των Μολοσσών στο Κάστρο

[ ARTI news / Ήπειρος / 14.02.17 ]

Στο Κάστρο βρέθηκαν ορισμένα μοναδικά νομίσματα, που αποτελούν σημαντικό κομμάτι των «θησαυρών» της Ηπείρου. Στοιχεία από την μελέτη των νομισμάτων αυτών όπως και άλλων που έχουν εντοπιστεί στη Μολοσσίδα, παρουσιάστηκαν από την Κατερίνα Λιάμπη, Κοσμήτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κατά την διάρκεια εκδήλωσης που έγινε στο Αρχαιολογικό Μουσείο.

Από τα ευρήματα προκύπτει πως ένα σημαντικό κέντρο εξουσίας των Μολοσσών, αποτελούσε το Κάστρο, με τον αρχαίο οικισμό να καταλαμβάνει την τειχισμένη περιοχή.

Στο Κάστρο λοιπόν εντοπίστηκε ο αρχαιότερος θησαυρός στην Ήπειρο, ο οποίος αποτελείται από έξι στατήρες Κορίνθου. Επίσης βρέθηκε ένα δίβολο θρακομακεδονικής προέλευσης, του 6ου π.Χ αιώνα. Η διακίνηση του συγκεκριμένου νομίσματος είχε διαρκέσει μικρό χρονικό διάστημα και συναντώνται ελάχιστα κυρίως στη Μακεδονία και τη Θράκη.

Τεκμηριωμένα, σύμφωνα με όσα ανέφερε η κ. Λιάμπη, είχε εντοπιστεί ένας χρυσός στατήρας του Φιλίππου του Β’, η τύχη του οποίου αγνοείται ενώ περίοπτη θέση στα ανασκαφικά ευρήματα κατέχει ένα χρυσό νόμισμα του Φίλιππου του Ε’, το οποίο βρέθηκε στην διάρκεια ανασκαφών.

Πυκνή και ενδιαφέρουσα είναι η διείσδυση των ξένων νομισμάτων στο Δωδωναίο Ιερό, αλλά σε όλη την Ήπειρο: κατ’ εξοχήν αποδέκτες τους ήσαν οι πόλεις και οι οικισμοί των παράκτιων τόπων, δίχως, ωστόσο, να είναι ευκαταφρόνητοι οι αριθμοί τους και στη μολοσσική ενδοχώρα.

Πέρα από τα νομίσματα στο Κάστρο, σημαντική θέση στην ιστορία της Ηπείρου, κατέχουν ορισμένοι ακόμη θησαυροί, που αποκαλύφθηκαν από την αρχαιολογική έρευνα.

Ξεχωρίζουν τα 18 τετράβολα που αποκαλύφθηκαν στους Χουλιαράδες, ένας εξαιρετικός θησαυρός αργυρών νομισμάτων στο Μέτσοβο, τα χάλκινα νομίσματα στη Ράχη Πλατανιάς, τα νομίσματα στην Καστρίτσα και στο Γαρδίκι, αλλά και οι Κορινθιακοί στατήρες που βρέθηκαν στην Δωδώνη και σήμερα βρίσκονται στο Βερολίνο.

Ακόμη και μέσα από την παρουσία των νομισμάτων, προκύπτει ότι μετά την επιβολή των Ρωμαίων κατακτητών, οι Μολοσσοί όπως και οι υπόλοιποι Ηπειρώτες, δεν διέθεταν περίσσευμα ρευστού και δεν είχαν καμία μέριμνα για τη διαφύλαξή του.