Ζωές καμένες...

[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / Ελλάδα / 25.07.23 ]

Εικόνες φρίκης. Ζωές καμένες στην άκρη του δρόμου.  

Ζώα έχουν χάσει τη ζωή τους στην πυρκαγιά της Ρόδου, ανάμεσά τους και αρκετά ελάφια που διαβίωναν εκεί. Η περιοχή από όπου ξεκίνησε η φωτιά, το δάσος Απολλώνων-Λαέρμων, είναι από τους βασικούς βιότοπους των ελαφιών της Ρόδου.

 «Η ζημιά που έχει υποστεί το οικοσύστημα του νησιού από τη συνεχιζόμενη πυρκαγιά είναι πολύ μεγάλη αλλά το μέγεθος της καταστροφής θα διαφανεί μέσα στις επόμενες ημέρες», δήλωσε ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου και εντεταλμένος σύμβουλος για τον πρωτογενή τομέα, Φιλήμωνας Ζαννετίδης.

Παραδόξως κάποιοι θεωρούν ότι ο θάνατος των ζώων δεν είναι τόσο σημαντικός όσο η απώλεια της ανθρώπινης ζωής. Είναι αυτοί που για να δικαιολογήσουν την αβελτηρία, την ανετοιμότητα και την ανικανότητά τους οχυρώνονται πίσω από την «κλιματική κρίση», ενώ παράλληλα παρουσιάζουν «την προστασία της ανθρώπινης ζωής» ως τον μέγιστο στόχο. Όμως ο άνθρωπος δεν είναι εκτός του οικοσυστήματος που καταστρέφεται. Είναι μέρος του και άρρηκτα συνδεδεμένος με αυτό. Γι’ αυτό είναι ψέμα ότι η ανθρώπινη ζωή προστατεύεται ενώ της στερείς το περιβάλλον που την συντηρεί και την ζωογονεί. Δεν υπάρχει ανθρώπινη ζωή χωρίς τη ζωή της φύσης, χωρίς τη ζωή των ζώων και των φυτών.

Στον αντίλογο ότι τα ζώα δεν είναι ηθικά υποκείμενα επειδή δεν έχουν αξιακές επιλογές μπορεί να υποστηριχτεί το ίδιο και για τα νήπια, τα μικρά παιδιά, όσους βρίσκονται σε κώμα ή έχουν Αλτσχάιμερ ή δεν μπορούν να σκέφτονται.

Γι’ αυτό η καταστροφή της φύσης, ο φόνος των ζώων είναι έγκλημα το ίδιο ειδεχθές όπως κι αυτό εναντίον των ζώων που αποκαλούνται άνθρωποι…