Το μόνον της ζωής της ταξείδιον

[ Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης / Ελλάδα / 20.02.19 ]

Από τον Μάρτιο ετοίμαζε τα φυτώρια, μέχρι τον Ιούνιο ήτανε στις τσάπες, όλο το καλοκαίρι μάζευε καπνά και ντομάτες, μέχρι τον Οκτώβριο πήγαινε μεροκάματα στα βαμβάκια, ως τον Δεκέμβριο έδενε αποξηραμένα καπνά. Μόνο Γενάρη και Φλεβάρη την έβλεπα σταθερά στο σπίτι. Να μαγειρεύει, να καθαρίζει και να πλένει. Τη θυμάμαι κάτι ατέλειωτες απογευματινές ώρες μπροστά στην ξυλόσομπα. Τότε δεν καταλάβαινα γιατί το έκανε, τώρα νομίζω ότι ξέρω: Δεν έπλεκε εργόχειρα σαν τις άλλες τις μαμάδες, χάρτινες βαρκούλες έκανε με τα παλιά μου μπλοκ ζωγραφικής, μικρές, μεγάλες τις αράδιαζε πάνω στο περβάζι του παραθύρου και την άλλη μέρα το πρωί τις χρησιμοποιούσε για προσάναμμα στη σόμπα.