ΕΛΛΑΔΑ
«… Το αίνιγμα της τοξικομανίας»
… ό,τι φάνε, ό,τι πιούν και ό,τι αρπάξουν! Αν εξαιρέσουμε κάποιους οι οποίοι από περιέργεια ή κακώς εννοούμενη μαγκιά τα δοκίμασαν και κόλλησαν, τα πιο ευαίσθητα (άρα και τα πιο ευάλωτα) [..]
[ Κώστας Κάππας / 14.09.19 ]
Συζητώντας με τον Νάνο Βαλαωρίτη
Συνέντευξη (Δεύτερο μέρος)
Ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής, ο Νάνος Βαλαωρίτης αποτελεί μία από τις σημαντικότερες μορφές της λογοτεχνίας της εποχής μας. Γεννήθηκε το 1921 [..]
[ / 14.09.19 ]
Παράδοξα και… κανονικότητες
Στην “πολιτική ζωή” δεν χρειάζεται να πείσεις με αυτά που λες παρά μόνο να δείχνεις πως τα πιστεύεις όσο φαιδρά και αν είναι. Από εκεί και πέρα τα ηθικά εμπόδια αμβλύνονται, [..]
[ Γιώργος Κουτούβελας / 13.09.19 ]
Χεμινγουέι: Τα ουρλιαχτά στην προκυμαία της Σμύρνης
«Το χειρότερο, είπε, ήταν οι γυναίκες με τα νεκρά παιδιά. Δε μπορούσαμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα πεθαμένα παιδιά τους. Είχαν τα παιδιά τους, νεκρά ακόμα και έξι μέρες, αλλά δεν [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 13.09.19 ]
Μάζεψέ με...
Πάνε μέρες τώρα που ξυπνά την ίδια μεταμεσονύχτια ώρα. Από τότε... Σηκώνεται απ' το κρεβάτι, πάει στο παράθυρο και τραβάει την κουρτίνα. Εκείνη κάθεται στο παγκάκι στο απέναντι πάρκο [..]
[ Ζήσης Ναούμ / 12.09.19 ]
Η χαμένη ευαισθησία της λογοτεχνίας
Όταν μικρά παιδιά πεθαίνουν από πείνα και χολέρα τον 21ο αιώνα, όταν η ευαισθησία διαρκεί μέχρι να κλείσουν τα φώτα της τηλεόρασης, όταν το «τώρα» συγκλονίζει πυρπολώντας φυλές στην [..]
[ ARTI news / 12.09.19 ]
Ρόλος του διανοούμενου να ανοίξει το δρόμο για «μια νέα ευαισθησία»
Ο διανοούμενος, γράφει ο Τ. Αντόρνο στα Minima Moralia, όταν βυθίζεται εντελώς στα χρησιμοθηρικά-οικονομικά- οφέλη, χάνει την ευαισθησία και το κριτικό του πνεύμα και «απειλείται από την [..]
[ Γιώργος X. Παπασωτηρίου / 11.09.19 ]
Γιατί να μη ρωτήσω τ’ όνομά του;
Δευτέρα τον είδα πρώτη φορά. Εγώ στο μπαλκόνι. Εκείνος στον δρόμο. Κάπνιζα εγώ. Εκείνος έτρεχε μ’ ένα ποτήρι νερό στα χέρια. Μου φάνηκε αστείος.
Τρίτη. Το ίδιο σκηνικό. Εγώ στο μπαλκόνι. [..]
[ Γιώτα Αναγνώστου / 10.09.19 ]
Το δικό μου «στεγνό» πρόγραμμα
Μπαίνω μαζί του στο μετρό τον κοιτώ και στεναχωριέμαι. Φοράει “σκισμένο” μπλουτζίν, των 150 ευρώ. Είναι γλυκό παιδί, ενεργός δημοκράτης ή στον κόσμο του. Δεν αντιλαμβάνεται και δεν [..]
[ Κώστας Κάππας / 10.09.19 ]
Πυροβολισμός στον κρόταφο των ονείρων
«Κοίτα να δεις», κατά πως λένε και οι «απλοί άνθρωποι» που επειδή είναι απλοί σκέφτονται απλά και δεν καταλαβαίνουν τα πολύπλοκα νοήματα. Δείγματος χάριν (και δήγματος να το [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 09.09.19 ]
Τι είναι το πένθος;
Τι είναι το πένθος; (...) Όταν βγαίνεις να φας έξω, διότι δεν μπορείς να τρως μόνος στο σπίτι. Όταν ακούς βήματα μέσα στο σπίτι και είναι τα βήματα των γειτόνων στο πάνω πάτωμα. Όταν χτυπά το [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 09.09.19 ]
Δάσκαλε, θα με γράψεις;
Δάσκαλε, θα με γράψεις;
Με θυμάσαι; Ο Κώστας είμαι.
Πέντε χρόνια έχω να έρθω από εδώ, από τότε που έχασα για δεύτερη φορά την Τρίτη τάξη από απουσίες. Είχα μπλέξει τότε αλλά δεν το [..]
[ Σπύρος Σιάτρας / 07.09.19 ]
ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Το σχολείο που μ' αρέσει
Aφήγηση πρώτη
Εδώ και καιρό σπρώχνουμε το χαμόγελο σε γέλιο
Κανένα χνάρι
πώς να σ’ αγγίξω
λέξη μαγική
που θα σαρκώσεις το μέλλον του παρελθόντος;
Και η μεταρρύθμιση
τραπεζική [..]
[ ARTI news / 06.09.19 ]
Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη
Προσφυγόπουλο που [..]
[ ARTI news / 05.09.19 ]
Στα πανηγύρια της επαρχίας
Τον φαντάζομαι μέρες να ετοιμάζεται. Το άσπρο πουκάμισο. Το παντελόνι με την τσάκιση.
Κούρεμα φρέσκο, ξύρισμα την τελευταία στιγμή. Η κάθετη ρυτίδα της πίκρας στο στόμα έχει [..]
[ Μαργαρίτα Μανώλη / 02.09.19 ]
Μαθήματα αμερικανικής δημοκρατίας
Όταν (και εάν) νικήσει η επίθεση (κοινωνική, οικονομική, πολιτική και στρατιωτική) των αμερικανών και των συνήθων φίλων τους στην Βενεζουέλα, με στόχο “να σωθούν” οι κάτοικοι [..]
[ Κώστας Κάππας / 01.09.19 ]
Καημός...
Πέντε μήνες τώρα πάλευε να στυλώσει το ρημαγμένο πατρικό του. Πέντε μήνες άφηνε να ρημάζει μέσα του. Γύρισε όταν οι γιατροί όρισαν τον χρόνο του. Μια χούφτα χάπια στις αποσκευές του [..]
[ Ζήσης Ναούμ / 01.09.19 ]
Φαντάσματα
Όλα τα είχε ταχτοποιημένα. Στο μυαλό πρώτα φυσικά κι έπειτα στην καθημερινότητά του. Βοηθούσε που ήταν και πρακτικός νους. Είκοσι είχε γράψει στη Φυσική στις πανελλαδικές [..]
[ Νίκος Προσκεφαλάς / 31.08.19 ]
Γλώσσα και γραφή
«Καμιά γλώσσα», αναλογίζεται ο Μπόρχες, «δεν μπορεί να αρθρώσει ούτε μια συλλαβή που να μην είναι γεμάτη τρυφερότητα και τρόμο» (Μυθοπλασίες). Τρυφερότητα και τρόμο, [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 29.08.19 ]
Σκούπες αθόρυβου ρατσισμού
Γράφει ο Παντελής Μπουκάλας
Και ΜΑΤ και ΟΠΚΕ και ΔΙ.ΑΣ. (όχι ο Ξένιος, αυτός προσφύγεψε πια στη Μόρια) και Άμεση Δράση και Ασφάλεια. Και η ΚΥΠ βέβαια, κάπου εκεί θα βρισκόταν κι αυτή, με [..]
[ ARTI news / 29.08.19 ]
Το αποκαλόκαιρο ως συμπέρασμα της ομορφιάς
Αποκαλόκαιρο. Τι όμορφη λέξη. Τι όμορφη βαθιά ομορφιά των ημερών που λες και περνούν βραδύτερα από το συνηθισμένο για να μπορέσουν να σε παρηγορήσουν, καθώς ο ήλιος μοιάζει να [..]
[ Κώστας Καναβούρης / 28.08.19 ]
Να μάθει η Βενετιά πώς κλαίνε
Έβαλα το σκουσμό εκείνο το πρωί. Ήταν εκείνο το πρωί που έχασα τη σακοράφα μου. Παλιά και σκουριασμένη, με την καμπουρίτσα της να μου θυμίζει τη βαβούσιω μου που μου την είχε [..]
[ Γιώτα Αναγνώστου / 26.08.19 ]
Όταν το ζώο εντός μας πεθαίνει
“Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι»,
έγραφε ο Καβάφης στο ποίημα «Μελαγχολία του Ιάσονος Κλεάνδρου, ποιητού εν Κομμαγηνή, 595 μ.Χ.».
Λάτρης της [..]
[ Παναγιώτα Ψυχογιού / 24.08.19 ]
Όσο υπάρχουν άνθρωποι έχουμε ήδη νικήσει...
Όσο υπάρχει μια Πία, μια Καρόλα κι ένας Ιάσονας έχουμε ήδη νικήσει. Όσο υπάρχει μια Πία Κλεμπ που αρνείται τα μετάλλια, που φωνάζει «Δεν είμαι ανθρωπίστρια. Δεν είμαι εδώ για να [..]
[ Γιάννα Κουκά / 24.08.19 ]
Σωτηρία Μπέλλου: Μια ζωή στο κόκκινο
Η Σωτηρία Μπέλλου γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1921. Από μικρή εξελίσσεται σε ένα αντισυμβατικό παιδί. Διαβάζει όλες τις εφημερίδες που φέρνει ο πατέρας της σπίτι, ψέλνει στην εκκλησία [..]
[ ARTI news / 22.08.19 ]
Υπεύθυνη Δήλωση
(άρθρο 8 Ν.1599/1986)
Του άρεσε του Τζίτζικα –έτσι τον φώναζαν από παλιά- να την αράζει τα καλοκαίρια κάτω από το αρχαίο πλατάνι μ’ ένα κλαρίνο στο στόμα. Από το ξημέρωμα μέχρι την ώρα που τα [..]
[ Δημήτρης Χριστόπουλος / 21.08.19 ]
Όραση
Το ανοίκειο, το ξένο, το αταίριαστο, το παράλογο, το ασύλληπτο. Αυτό να βλέπει εκείνος που θέλει να «δει». Αυτό που δεν είναι νοητό σε καμία στιγμή του χρόνου και σε καμία περίπτωση. [..]
[ Ζαχαρίας Κατσακός / 20.08.19 ]
Λέρος, τόπος στιγματισμένος... κι αγαπημένος...
Γράφει η Ελένη Πατσιατζή
Λέρος, το νησί που φέρει το στίγμα ποικίλων εκφάνσεων του κοινωνικού αποκλεισμού. Παλαιότερα πολιτικοί εξόριστοι και ψυχικά νοσούντες, τώρα [..]
[ / 20.08.19 ]
«Σε πλησιάζω μωρέ»
Ο ποιητής των Εξαρχείων γεννήθηκε σαν σήμερα. Ο Νικόλας που αναζητούσε κροκανθρώπους. Ο Νικόλας ο μπαγάσας, ο τρελός των Εξαρχείων. Ο Νικόλας που πείραζε την Κατερίνα Γώγου [..]
[ Γιάννα Κουκά / 20.08.19 ]
Αυτογνωσία
Είναι μάταιο να χύνεις δάκρυα πάνω στα κακώς κείμενα των γηρατειών, όπως είναι τελείως άστοχο να ψάχνεις παρηγοριά γι’ αυτό. Αν είχα να προσευχηθώ σε κάποιον άγιο, θα τον ικέτευα να [..]
[ Φοίβος Γκικόπουλος / 20.08.19 ]
